Terug

Atsimevu

De atsimevu is een enkelvellige cilindrische open trommel en maakt deel uit van de traditionele Ewe-percussieset. De atsimevu is de meester-trommel van het percussie-ensemble.
De vorm van de atsimevu lijkt op deze van de conga, maar de trommel zelf wordt totaal verschillend bespeeld. De atsimevu is vervaardigd uit één stuk hout of in sommige gevallen uit stroken hout die met mekaar zijn verbonden door metalen hoepels. Deze trommels zijn bijna altijd geverfd in een rode, blauwe of groene kleur. Hij is ongeveer 130 cm tot 150 cm hoog en heeft bovenaan een diameter van 25 cm, onderaan van 20 cm en in het midden van 60 cm.

Meestal komt de atsimevu solo voor in een ensemble en wordt omwille van zijn gewicht en de speeltechniek in een metalen of houten standaard (wudesti) geplaatst, waardoor hij schuin komt te staan zodat het klankgat open is en de klank beter naar buiten kan stromen.

Het vel is afkomstig van een hert of een antilope en wordt opgespannen door middel van 8 conische houtenpinnen. Deze steken door lussen die aan het vel zijn bevestigd. Door de houten pinnen aan te slaan wordt het vel aangespannen.

De speler staat rechtop achter de atsimevu die op borsthoogte komt te staan. Er bestaan verschillende speeltechnieken van de atsimevu: 1) hij wordt met twee houten trommelstokken bespeeld, 2) het vel van de trommel wordt aangeslagen met de handpalm afgewisseld met een trommelstok, 3) het klanklichaam van de trommel wordt aangeslagen met een trommelstok en het vel wordt bespeeld met de handpalm.

Het vel kan op twee plaatsen worden aangeslagen. In het midden met de handpalm en met de trommelstok of aan de buitenkant van het vel met de vingertoppen. In combinatie met de handpalm, de vingertoppen en de trommelstok heeft hij dus een lage, een midden en een hoge toon. In sommige gevallen wordt er met de trommelstok op het hout van de atsimevu gelagen.
Er zijn verschillende manieren om de atsimevu aan te slaan. Men onderscheidt de volgende:

De toonhoogte "ga": door met de platte handpalm het vel in het midden aan te slaan. De voortgebrachte toon is een lage bastoon.
Een slag met de onderkant van de vingers aan de buitenkant van het vel. De vingers botsen terug waardoor er een middel zware toon wordt voortgebracht. Deze klank wordt geïdentificeerd met de lettergreep "gi".
Een slag met de onderkant van de vingers aan de buitenkant van het vel, waarbij de vingers contact houden met het vel. De geproduceerde klank wordt geïdentificeerd met de lettergreep "ki" en is iets hoger dan de "gi" - klank.

De atsimevu is voorzien van adinkra-symboliek afgeleid van de kente-kledij. Veel voorkomende symbolen zijn:

Gye Nyame: het symbool van de scheppende God en zijn onsterfelijkheid.
Efena: Voorstelling van een Ashanti-krijgszwaard. Dit symbool stelt de erkenning voor van de krijgers.
Dwannimmen: Voorstelling van een ramshoorn als symbool van verzoening.
Bi-nnka-bi: Dit symbool betekent: "bijt niet naar een ander" of "doe een ander geen kwaad".

De atsimevu is uitstekend geschikt voor het begeleiden van dansen. Hij wordt niet alleen door het Ewe-volk bespeeld maar ook door verschillende culturele groepen als aanvulling van hun instrumentarium.