Terug

Kagan, kidi en sogo

Deze drie éénvellige open trommels uit de Anlo-Ewe muziekcultuur vormen samen de traditionele Ewe-percussieset. De traditionele muziek van de Anlo-Ewe werd uitvoerig bestudeerd door Alfred Kwashi Ladzepko en Kobla Ladzepko (University of Berkeley) en Andreas Meyer (1997 p 70-75).

De kagan-trommel is de smalste trommel van de Anlo-Ewe percussieset. Hij is ongeveer 50 à 60 cm hoog met een diameter van 15 à 20 cm.
De sogo-trommel is ongeveer 70 cm hoog en heeft bovenaan een diameter van 22 cm en onderaan van 30cm. In het midden verbreedt deze trommel tot ongeveer 35 à 40 cm. De trommel is binnenin volledig hol en de wand is ongeveer 2 cm dik. Aan de onderkant zijn sommige trommels voorzien van een klankgat van ongeveer 1.5 cm diameter. Dit klankgat is aangebracht ter hoogte van 7 cm van de onderkant. Het klankgat dient om de klank die binnen in de trommel wordt gevormd naar buiten te geleiden.
De kidi-trommel is de kleinste van de Ewe-percussieset met een hoogte van 40 à 45 cm en een diameter bovenaan van 20 cm en onderaan van 25 cm. De trommelwand is ongeveer 2 cm dik.

Bovenaan wordt deze trommels bespannen met een geitenvel dat over het klanklichaam wordt gespannen en bevestigd met koorden aan zeven houten conische pinnen om de spanning van het vel te regelen en de toonhoogte te bepalen. Ze worden bespeeld met twee houten stokken. Hij wordt diagonaal tussen de benen gehouden, waarbij de trommelaar achter de trommel zit op een stoel. De kagan-trommel produceert een hoge heldere toon, de hoogste van het percussie-ensemble, de sogo-trommel heeft een vrij hoge klank.
In een ensemble kan de sogo zowel optreden als leidende trommel of als begeleidingsinstrument. Wanneer hij optreedt als leidende trommel wordt hij bespeeld zoals de atsimevu.
De aanslagtechniek is dezelfde als bij de sogo-trommel.

De kidi-trommel wordt uitsluitend bespeeld als begeleidingsinstrument voor dansen en liederen.

De basisklank van de kidi-trommel wordt geïdentificeerd met de lettergreep "Ki" wanneer hij aan de zijkant van het vel wordt aangeslagen en men de trommelstok laat opspringen.
De trommel wordt in het midden van het vel aangeslagen met een trommelstok die opspringt. De geproduceerde klank is een middelmatige hoge klank en wordt geïdentificeerd met de lettergreep "De" of "Ge".
De trommel wordt in het midden van het vel aangeslagen met een stok die niet opspringt. De trommelstok wordt tegen het vel gedrukt en blijft contact houden met het vel na de slag. De klank wordt geïdentificeerd met de lettergreep "Ku" of "Tu".

Bij het begeleiden van dansen en liederen karakteriseren deze trommels zich door het spelen van cross rhythms.

Soms worden ze versierd, met adinkra-symbolen of met decoratieve traditionele elementen ontleend aan de natuur, o.a. de zee en het water. In sommige gevallen zijn ze beschilderd of voorzien van geometrische figuren en gekartelde lijnen.